Ίριδα είναι το χρωματισμένο σώμα γύρω από την κόρη του ματιού, που αυξομειώνει αυτόματα το μέγεθος της κόρης έτσι ώστε, να ελέγχει την ποσότητα του φωτός που θα εισέρχεται στο μάτι.
Ραγοειδίτιδα είναι ένας ,,συλλογικός’’ όρος, για μια φλεγμονώδη νόσο που μπορεί να προσβάλει διαφορετικές ή και όλες τις περιοχές του εσωτερικού του ματιού. Ανάλογα με τον εντοπισμό της λοίμωξης η ραγοειδίτιδα χωρίζεται σε πρόσθια, ενδιάμεση, οπίσθια, λοιμώδη ή και μη λοιμώδη.
- Πρόσθια ραγοειδίτιδα, γνωστή ως ιρίτιδα, ονομάζεται η φλεγμονή της ίριδας και είναι ο πιο κοινός τύπος ραγοειδίτιδας και εμφανίζεται συνήθως ξαφνικά.
- Ενδιάμεση ραγοειδίτιδα ή κοινώς κυκλίτιδα, είναι η φλεγμονή του ακτινωτού σώματος, που βρίσκεται πίσω από την ίριδα και επηρεάζει το υαλοειδές υγρό.
- Ιριδοκυκλίτιδα περιλαμβάνει λοίμωξη τόσο της ίριδας όσο και του ακτινωτού σώματος.
- Οπίσθια ραγοειδίτιδα ή χοροειδίτιδα, αναφέρεται στην φλεγμονή του χοριοειδούς, που είναι η ΄΄εν τω βάθη΄΄ στοιβάδα του οφθαλμού, πίσω από τον αμφιβληστροειδή και επηρεάζει συνήθως τον αμφιβληστροειδή και την ωχρά κηλίδα.
- Τέλος, Πανουβείτιδα ονομάζεται η λοίμωξη που εντοπίζεται σε όλα τα μέρη του ραγοειδούς, την ίριδα, το ακτινωτό σώμα και το χοροειδές.
Η ραγοειδίτιδα μπορεί να έχει διάφορες αιτίες και σχετίζεται με διαφορετικούς παράγοντες.
Σε ποσοστό πάνω από 40%, η ραγοειδίτιδα εμφανίζεται ως συνοδός μιας συστηματικής αυτοάνοσης νόσου, όπως είναι οι ρευματοειδής παθήσεις όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή και η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα στα παιδιά, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η σαρκοείδωση, ο λύκος κ.α.
Φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, έχουν επίσης συσχετιστεί με ραγοειδίτιδα.
Ένα οφθαλμικό τραύμα μπορεί επίσης να προκαλέσει ραγοειδίτιδα.
Η έκθεση σε τοξικές ή χημικές ουσίες μπορούν να οδηγήσουν σε ραγοειδίτιδα. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται είτε σε άμεση επαφή με τα μάτια ή ακόμα και μετά από συστηματική έκθεση σε αυτές, ως μία μορφή αλλεργικής αντίδρασης.
Σημειώνεται ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για την ραγοειδίτιδα όπως και άτομα με οικογενειακό ιστορικό μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης.
Σε μικρότερα ποσοστά η ραγοειδίτιδα οφείλεται σε λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς (όπως ο έρπητας), βακτήρια, μυκητιάσεις ή και παράσιτα στο μάτι.
Τέλος, σε ορισμένες περιπτώσεις η ραγοειδίτιδα είναι ιδιοπαθής, δηλαδή δεν οφείλεται σε μόλυνση ή άλλη ασθένεια και η ακριβής αιτία δεν μπορεί να εντοπιστεί.
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.Κλείσε Ραντεβού
Συμπτώματα της ραγοειδίτιδας
Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τη μορφή της, την υποκείμενη αιτία και από το κατά πόσον εμφανίζεται ξαφνικά (οξεία) ή σταδιακά.
Πάντως, στις περισσότερες περιπτώσεις, επηρεάζεται μόνο το ένα μάτι και μάλιστα με συμπτώματα όπως ερυθρότητα και πρήξιμο των βλεφάρων, κνησμός και αίσθημα καύσου, ευαισθησία στο φως, θολό οπτικό πεδίο ήακόμα και μειωμένη οπτική οξύτητα.
Επιπλέον μπορεί να εμφανίσει πόνο που να κυμαίνεται από ήπια ενόχληση έως έντονο πόνο και μυωψίες (μυγάκια/κινούμενα σημεία τα οποία είναι σωματίδια ή υπολείμματα που επιπλέουν στο υαλοειδές υγρό).
Η ραγοειδίτιδα μπορεί επίσης να εμφανίσει υπερβολική δακρύρροια, κρούστα με λευκές ή κίτρινες εκκρίσεις από τα μάτια ή ακόμα και αλλαγές στο μέγεθος της κόρης (είτε να βρίσκεται σε σύσπαση (μύση) ή σε διαστολή (μυδρίαση)), λόγω της φλεγμονής που επηρεάζει την ίριδα.
Κάποια άτομα αναφέρουν πονοκεφάλους ή και ναυτία, ανάλογα με τη φλεγμονή.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα συμπτώματα της ραγοειδίτιδας όχι μόνο ποικίλλουν αλλά μπορεί και να μην εμφανιστούν όλα. Ωστόσο είναι σημαντικό τα άτομα που παρουσιάζουν ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα, να προσφύγουν άμεσα τον οφθαλμίατρο τους.
Η θεραπεία της ραγοειδίτιδας καθορίζεται από την υποκείμενη αιτία και τον συγκεκριμένο της τύπο ραγοειδίτιδας. Στόχος της θεραπείας είναι όχι μόνο η ανακούφιση των συμπτωμάτων, αλλά να περιοριστεί η φλεγμονή και να αποφευχθεί ενδεχόμενη βλάβη των ματιών.
Οι φαρμακευτικές προσεγγίσεις μπορεί να περιλαμβάνουν αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα κορτικοστεροειδή, τα οποία μπορούν να χορηγηθούν σε διάφορες μορφές όπως, τοπικά με οφθαλμικές σταγόνες ή σε σοβαρές ή και χρόνιες καταστάσεις ενδοβολβικά, καθώς και συστηματικά από του στόματος ή ενδοφλέβια.
Για τη διαχείριση του πόνου και της δυσφορίας που σχετίζεται με τη ραγοειδίτιδα, συνιστάται η χορήγηση παυσίπονων, όπως και κυκλοπληγικών παραγόντων. Τα φάρμακα αυτά βοηθούν στη χαλάρωση των μυών του ακτινωτού σώματος, στη μείωση του πόνου και της δυσφορίας και αποτρέπουν το σχηματισμό συμφύσεων- ουλών μεταξύ της ίριδας και του φακού. Επιπλέον η υγιεινή των βλεφάρων και η ένθεση τεχνητών δακρύων μπορεί να δράσουν ανακουφιστικά.
Εάν η ραγοειδίτιδα προκαλείται από λοίμωξη, όπως βακτηριακή, ιογενής, μυκητιασική ή παρασιτική, συνταγογραφούνται αντίστοιχα φάρμακα (όπως αντιβιοτικά) για την αντιμετώπιση της υποκείμενης λοίμωξης.
Σε περιπτώσεις που η ραγοειδίτιδα σχετίζεται με χρόνια αυτοάνοσα νοσήματα ή όταν τα κορτικοστεροειδή από μόνα τους δεν επαρκούν, μπορεί να συνταγογραφηθούν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως η μεθοτρεξάτη, που βοηθούν σημαντικά στην μείωση της φλεγμονής.
Σε σπανιότερες περιπτώσεις, ειδικά όταν άλλες θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές, μπορούν να χρησιμοποιηθούν βιολογικοί παράγοντες όπως το infliximab, που στοχεύουν συγκεκριμένα μέρη του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Σε ορισμένες καταστάσεις, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη τόσο για την θεραπεία της υποκείμενης αιτίας, όσο και για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της ραγοειδίτιδας, όπως είναι ο καταρράκτης ή το γλαύκωμα.
Για την μείωση του κινδύνου ανάπτυξης ραγοειδίτιδας ή και για την διαχείριση των επιπτώσεών της, οι τακτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι αποτελούν επιτακτική ανάγκη. Αυτοί είναι απαραίτητοι τόσο για την πρόληψη όσο και για την παρακολούθηση και προσαρμογή των φαρμάκων για την καταστολή της φλεγμονής, καθώς η έγκαιρη ανίχνευση και η κατάλληλη θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη των επιπλοκών και τη διατήρηση της όρασης σε άτομα με ραγοειδίτιδα.
Επιπλέον συνιστάται η διαχείριση καταστάσεων που σχετίζονται με ραγοειδίτιδα, όπως αυτοάνοσες ασθένειες ή φλεγμονώδεις διαταραχές.
Για να μειώσετε τον κίνδυνο μολύνσεων, συνιστάται να πλένετε τα χέρια σας τακτικά, να αποφεύγετε την επαφή με τα μάτια όπως και την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων, και να προσέχετε τη σωστή υγιεινή των φακών επαφής.
Τα άτομα με ιστορικό ραγοειδίτιδας πρέπει να πραγματοποιούν τακτικούς ελέγχους ώστε σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων να προσφύγουν σε άμεση αναζήτηση ιατρικής φροντίδας.
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.Είναι πολύ σημαντικό για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης του πτερυγίου να λαμβάνουμε διάφορα προληπτικά μέτρα όπως
- Γυαλιά ηλίου με ειδικά φίλτρα που μπλοκάρουν το 100% των επιβλαβών ακτινών UVA και UVB.
- Το καπέλο μπορεί να προσεφέρει πρόσθετη προστασία σκιάζοντας τα μάτια και το πρόσωπό από το άμεσο ηλιακό φως.
- Ειδική προστασία ματιών όπως κάλυπτρες ή προστατευτικά γυαλιά, για δραστηριότητες που θα μπορούσαν να εκθέσουν τα μάτια σας σε περιβάλλον με σκόνη, άνεμο ή άλλους ερεθιστικούς παράγοντες.
- Λιπαντικές οφθαλμικές σταγόνες, εάν ζείτε σε ξηρό ή σκονισμένο περιβάλλον, καθώς η χρήση τους βοηθάει στη μείωση του ερεθισμού και στη διατήρηση μια σωστής δακρυϊκής στοιβάδας.
- Εάν είναι δυνατόν, να μειώσετε την παρατεταμένη έκθεση σε εξωτερικούς χώρους κατά τις μεσημεριανές ώρες που επικρατούν υψηλά επίπεδα υπεριώδους ακτινοβολίας.
- Τακτικές οφθαλμολογικές εξετάσεις για να εντοπιστούν τυχόν πρώιμα σημάδια πτερυγίου ή άλλες οφθαλμικές παθήσεις.
Ακολουθώντας αυτά τα προληπτικά μέτρα, προστατεύοντας τα μάτια σας από την υπεριώδη ακτινοβολία και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, με βεβαιότητα μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης πτερυγίου.
Πίνακας Περιεχομένων
Σχετικά Άρθρα
Επικοινωνία
Κάντε το πρώτο βήμα
για την υγεία των
ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.
Ίριδα είναι το χρωματισμένο σώμα γύρω από την κόρη του ματιού, που αυξομειώνει αυτόματα το μέγεθος της κόρης έτσι ώστε, να ελέγχει την ποσότητα του φωτός που θα εισέρχεται στο μάτι.
Ραγοειδίτιδα είναι ένας ,,συλλογικός’’ όρος, για μια φλεγμονώδη νόσο που μπορεί να προσβάλει διαφορετικές ή και όλες τις περιοχές του εσωτερικού του ματιού. Ανάλογα με τον εντοπισμό της λοίμωξης η ραγοειδίτιδα χωρίζεται σε πρόσθια, ενδιάμεση, οπίσθια, λοιμώδη ή και μη λοιμώδη.
- Πρόσθια ραγοειδίτιδα, γνωστή ως ιρίτιδα, ονομάζεται η φλεγμονή της ίριδας και είναι ο πιο κοινός τύπος ραγοειδίτιδας και εμφανίζεται συνήθως ξαφνικά.
- Ενδιάμεση ραγοειδίτιδα ή κοινώς κυκλίτιδα, είναι η φλεγμονή του ακτινωτού σώματος, που βρίσκεται πίσω από την ίριδα και επηρεάζει το υαλοειδές υγρό.
- Ιριδοκυκλίτιδα περιλαμβάνει λοίμωξη τόσο της ίριδας όσο και του ακτινωτού σώματος.
- Οπίσθια ραγοειδίτιδα ή χοροειδίτιδα, αναφέρεται στην φλεγμονή του χοριοειδούς, που είναι η ΄΄εν τω βάθη΄΄ στοιβάδα του οφθαλμού, πίσω από τον αμφιβληστροειδή και επηρεάζει συνήθως τον αμφιβληστροειδή και την ωχρά κηλίδα.
- Τέλος, Πανουβείτιδα ονομάζεται η λοίμωξη που εντοπίζεται σε όλα τα μέρη του ραγοειδούς, την ίριδα, το ακτινωτό σώμα και το χοροειδές.
Η ραγοειδίτιδα μπορεί να έχει διάφορες αιτίες και σχετίζεται με διαφορετικούς παράγοντες.
Σε ποσοστό πάνω από 40%, η ραγοειδίτιδα εμφανίζεται ως συνοδός μιας συστηματικής αυτοάνοσης νόσου, όπως είναι οι ρευματοειδής παθήσεις όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή και η νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα στα παιδιά, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η σαρκοείδωση, ο λύκος κ.α.
Φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, έχουν επίσης συσχετιστεί με ραγοειδίτιδα.
Ένα οφθαλμικό τραύμα μπορεί επίσης να προκαλέσει ραγοειδίτιδα.
Η έκθεση σε τοξικές ή χημικές ουσίες μπορούν να οδηγήσουν σε ραγοειδίτιδα. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται είτε σε άμεση επαφή με τα μάτια ή ακόμα και μετά από συστηματική έκθεση σε αυτές, ως μία μορφή αλλεργικής αντίδρασης.
Σημειώνεται ότι υπάρχει γενετική προδιάθεση για την ραγοειδίτιδα όπως και άτομα με οικογενειακό ιστορικό μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης.
Σε μικρότερα ποσοστά η ραγοειδίτιδα οφείλεται σε λοιμώξεις που προκαλούνται από ιούς (όπως ο έρπητας), βακτήρια, μυκητιάσεις ή και παράσιτα στο μάτι.
Τέλος, σε ορισμένες περιπτώσεις η ραγοειδίτιδα είναι ιδιοπαθής, δηλαδή δεν οφείλεται σε μόλυνση ή άλλη ασθένεια και η ακριβής αιτία δεν μπορεί να εντοπιστεί.
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τη μορφή της, την υποκείμενη αιτία και από το κατά πόσον εμφανίζεται ξαφνικά (οξεία) ή σταδιακά.
Πάντως, στις περισσότερες περιπτώσεις, επηρεάζεται μόνο το ένα μάτι και μάλιστα με συμπτώματα όπως ερυθρότητα και πρήξιμο των βλεφάρων, κνησμός και αίσθημα καύσου, ευαισθησία στο φως, θολό οπτικό πεδίο ήακόμα και μειωμένη οπτική οξύτητα.
Επιπλέον μπορεί να εμφανίσει πόνο που να κυμαίνεται από ήπια ενόχληση έως έντονο πόνο και μυωψίες (μυγάκια/κινούμενα σημεία τα οποία είναι σωματίδια ή υπολείμματα που επιπλέουν στο υαλοειδές υγρό).
Η ραγοειδίτιδα μπορεί επίσης να εμφανίσει υπερβολική δακρύρροια, κρούστα με λευκές ή κίτρινες εκκρίσεις από τα μάτια ή ακόμα και αλλαγές στο μέγεθος της κόρης (είτε να βρίσκεται σε σύσπαση (μύση) ή σε διαστολή (μυδρίαση)), λόγω της φλεγμονής που επηρεάζει την ίριδα.
Κάποια άτομα αναφέρουν πονοκεφάλους ή και ναυτία, ανάλογα με τη φλεγμονή.
Πρέπει να σημειωθεί ότι τα συμπτώματα της ραγοειδίτιδας όχι μόνο ποικίλλουν αλλά μπορεί και να μην εμφανιστούν όλα. Ωστόσο είναι σημαντικό τα άτομα που παρουσιάζουν ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα, να προσφύγουν άμεσα τον οφθαλμίατρο τους.
Η θεραπεία της ραγοειδίτιδας καθορίζεται από την υποκείμενη αιτία και τον συγκεκριμένο της τύπο ραγοειδίτιδας. Στόχος της θεραπείας είναι όχι μόνο η ανακούφιση των συμπτωμάτων, αλλά να περιοριστεί η φλεγμονή και να αποφευχθεί ενδεχόμενη βλάβη των ματιών.
Οι φαρμακευτικές προσεγγίσεις μπορεί να περιλαμβάνουν αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα κορτικοστεροειδή, τα οποία μπορούν να χορηγηθούν σε διάφορες μορφές όπως, τοπικά με οφθαλμικές σταγόνες ή σε σοβαρές ή και χρόνιες καταστάσεις ενδοβολβικά, καθώς και συστηματικά από του στόματος ή ενδοφλέβια.
Για τη διαχείριση του πόνου και της δυσφορίας που σχετίζεται με τη ραγοειδίτιδα, συνιστάται η χορήγηση παυσίπονων, όπως και κυκλοπληγικών παραγόντων. Τα φάρμακα αυτά βοηθούν στη χαλάρωση των μυών του ακτινωτού σώματος, στη μείωση του πόνου και της δυσφορίας και αποτρέπουν το σχηματισμό συμφύσεων- ουλών μεταξύ της ίριδας και του φακού. Επιπλέον η υγιεινή των βλεφάρων και η ένθεση τεχνητών δακρύων μπορεί να δράσουν ανακουφιστικά.
Εάν η ραγοειδίτιδα προκαλείται από λοίμωξη, όπως βακτηριακή, ιογενής, μυκητιασική ή παρασιτική, συνταγογραφούνται αντίστοιχα φάρμακα (όπως αντιβιοτικά) για την αντιμετώπιση της υποκείμενης λοίμωξης.
Σε περιπτώσεις που η ραγοειδίτιδα σχετίζεται με χρόνια αυτοάνοσα νοσήματα ή όταν τα κορτικοστεροειδή από μόνα τους δεν επαρκούν, μπορεί να συνταγογραφηθούν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, όπως η μεθοτρεξάτη, που βοηθούν σημαντικά στην μείωση της φλεγμονής.
Σε σπανιότερες περιπτώσεις, ειδικά όταν άλλες θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές, μπορούν να χρησιμοποιηθούν βιολογικοί παράγοντες όπως το infliximab, που στοχεύουν συγκεκριμένα μέρη του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Σε ορισμένες καταστάσεις, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη τόσο για την θεραπεία της υποκείμενης αιτίας, όσο και για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της ραγοειδίτιδας, όπως είναι ο καταρράκτης ή το γλαύκωμα.
Για την μείωση του κινδύνου ανάπτυξης ραγοειδίτιδας ή και για την διαχείριση των επιπτώσεών της, οι τακτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι αποτελούν επιτακτική ανάγκη. Αυτοί είναι απαραίτητοι τόσο για την πρόληψη όσο και για την παρακολούθηση και προσαρμογή των φαρμάκων για την καταστολή της φλεγμονής, καθώς η έγκαιρη ανίχνευση και η κατάλληλη θεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη των επιπλοκών και τη διατήρηση της όρασης σε άτομα με ραγοειδίτιδα.
Επιπλέον συνιστάται η διαχείριση καταστάσεων που σχετίζονται με ραγοειδίτιδα, όπως αυτοάνοσες ασθένειες ή φλεγμονώδεις διαταραχές.
Για να μειώσετε τον κίνδυνο μολύνσεων, συνιστάται να πλένετε τα χέρια σας τακτικά, να αποφεύγετε την επαφή με τα μάτια όπως και την κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων, και να προσέχετε τη σωστή υγιεινή των φακών επαφής.
Τα άτομα με ιστορικό ραγοειδίτιδας πρέπει να πραγματοποιούν τακτικούς ελέγχους ώστε σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων να προσφύγουν σε άμεση αναζήτηση ιατρικής φροντίδας.
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.Είναι πολύ σημαντικό για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης του πτερυγίου να λαμβάνουμε διάφορα προληπτικά μέτρα όπως
- Γυαλιά ηλίου με ειδικά φίλτρα που μπλοκάρουν το 100% των επιβλαβών ακτινών UVA και UVB.
- Το καπέλο μπορεί να προσεφέρει πρόσθετη προστασία σκιάζοντας τα μάτια και το πρόσωπό από το άμεσο ηλιακό φως.
- Ειδική προστασία ματιών όπως κάλυπτρες ή προστατευτικά γυαλιά, για δραστηριότητες που θα μπορούσαν να εκθέσουν τα μάτια σας σε περιβάλλον με σκόνη, άνεμο ή άλλους ερεθιστικούς παράγοντες.
- Λιπαντικές οφθαλμικές σταγόνες, εάν ζείτε σε ξηρό ή σκονισμένο περιβάλλον, καθώς η χρήση τους βοηθάει στη μείωση του ερεθισμού και στη διατήρηση μια σωστής δακρυϊκής στοιβάδας.
- Εάν είναι δυνατόν, να μειώσετε την παρατεταμένη έκθεση σε εξωτερικούς χώρους κατά τις μεσημεριανές ώρες που επικρατούν υψηλά επίπεδα υπεριώδους ακτινοβολίας.
- Τακτικές οφθαλμολογικές εξετάσεις για να εντοπιστούν τυχόν πρώιμα σημάδια πτερυγίου ή άλλες οφθαλμικές παθήσεις.
Ακολουθώντας αυτά τα προληπτικά μέτρα, προστατεύοντας τα μάτια σας από την υπεριώδη ακτινοβολία και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, με βεβαιότητα μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης πτερυγίου.
Σχετικά Άρθρα
Επικοινωνία
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.