Γλαύκωμα
Τι είναι το γλαύκωμα;
Τύποι γλαυκώματος
Υπάρχουν διάφοροι τύποι γλαυκώματος, ο καθένας με ξεχωριστά ανατομικά χαρακτηριστικά. Οι δύο κύριες κατηγορίες είναι το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας.
Το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι ο πιο κοινός τύπος γλαυκώματος. Σε αυτό, η γωνία παροχέτευσης του οφθαλμού είναι οφθαλμοσκοπικά ανοιχτή, αλλά το υδατοειδές υγρό (το υγρό μέσα στον οφθαλμό) δεν παροχετεύεται σωστά, οδηγώντας σε αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (ΕΟΠ).
Στο γλαύκωμα φυσιολογικής πίεσης, η γωνία παροχέτευσης του οφθαλμού είναι οφθαλμοσκοπικά ανοιχτή, παροχετεύεται το υδατοειδές υγρό, η ενδοφθάλμια πίεση παρατηρείται φυσιολογική, ωστόσο προκαλείται βλάβη στο οπτικό νεύρο.
Η ακριβής αιτία δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή, αλλά παράγοντες όπως οι αυξομειώσεις της αρτηριακής πίεσης, η νυχτερινή υπόταση, η αγγειακή δυσλειτουργία, η μειωμένη ροή αίματος στο οπτικό νεύρο καθώς και ατομικές ιδιαιτερότητες μπορεί να παίζουν ρόλο.
Το οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας πρόκειται για μία επείγουσα ιατρική κατάσταση. Εμφανίζεται όταν η γωνία παροχέτευσης του ματιού μπλοκάρεται/ κλείνει ξαφνικά, προκαλώντας ταχεία αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν έντονο πόνο στα μάτια, πονοκέφαλο, ναυτία και ξαφνική απώλεια όρασης.
Το χρόνιο γλαύκωμα κλειστής γωνίας αποτελεί μια λιγότερο οξεία μορφή γλαυκώματος κλειστής γωνίας, που χαρακτηρίζεται από περιοδική αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης κυρίως τις απογευματινές/ βραδινές ώρες όταν και διαστέλλεται περισσότερο η κόρη του οφθαλμού και κλείνει η γωνία παροχέτευσης για μικρό χρονικό διάστημα.
Υπάρχουν και δευτεροπαθείς αιτίες γλαυκώματος όπως το
Ψευδοαποφολιδωτικό (PEX) γλαύκωμα. Σε αυτόν τον τύπο εναποτίθεται (αποφολιδωτικό) υλικό στο φακό, στη γωνία παροχέτευσης και σε άλλες δομές στο μάτι και μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.
Στο μελαγχρωστικό γλαύκωμα, κόκκοι χρωστικής από την ίριδα, διασκορπίζονται στο υδατοειδές υγρό του οφθαλμού, μπλοκάροντας την κυκλοφορία του υγρού, οδηγώντας σε αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.
Φακομορφικό γλαύκωμα, όπου ο θολός φακός του οφθαλμού, γνωστός και ως καταρράκτης, πιέζει την ίριδα και κλείνει την γωνία παροχέτευσης οδηγώντας σε αυξομειώσεις της πίεσης.
Ένας σπάνιος τύπος γλαυκώματος είναι το πρωτοπαθές συγγενές γλαύκωμα, το οποίο υπάρχει από τη γέννηση και συνήθως οφείλεται σε αναπτυξιακό πρόβλημα στο σύστημα παροχέτευσης του ματιού.
Το νεοαγγειακό γλαύκωμα σχετίζεται με την ανάπτυξη μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων (Νεοαγγείωση) στην ίριδα, που παρατηρείται συχνά σε καταστάσεις όπως σε προχωρημένη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια ή απόφραξη κεντρικής φλέβας ή ακόμα και σε στένωση της καροτίδας.
Το τραυματικό γλαύκωμα εμφανίζεται μετά από τραυματισμό στον οφθαλμό.
Μία επίσης σπάνια μορφή γλαυκώματος είναι το νεανικό γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας, που εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία και εξελίσσεται ταχύτερα από το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ταξινόμηση του γλαυκώματος μπορεί να είναι περίπλοκη και ορισμένα άτομα μπορεί να έχουν χαρακτηριστικά περισσότερων του ενός τύπου. Ωστόσο, έχει σημασία η σωστή διάγνωση του τύπου γλαυκώματος που έχει ένα άτομο, καθώς επηρεάζει τη θεραπευτική προσέγγιση και την πρόγνωση.
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.Κλείσε Ραντεβού
Αιτίες και παράγοντες κινδύνου
Τις περισσότερες φορές ευθύνεται για την ανάπτυξη γλαυκώματος, η υψηλή ενδοφθάλμια πίεση, όπου διαταράσσεται η ισορροπία μεταξύ παραγωγής και παροχέτευσης του υδατοειδούς υγρού μέσα στο μάτι.
Ωστόσο, μπορεί να εμπλέκονται και άλλοι όχι ευκαταφρόνητοι παράγοντες όπως είναι:
Άτομα με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, ειδικά σε συγγενείς πρώτου βαθμού
Το γλαύκωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, όμως ο κίνδυνος αυξάνεται σημαντικά μετά την ηλικία των 40 ετών.
Ορισμένες εθνοτικές ομάδες, ιδιαίτερα άτομα αφρικανικής, και ασιατικής καταγωγής, έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση για ορισμένους τύπους γλαυκώματος και μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.
Ορισμένες μεταβολικές παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης ή και καρδιαγγειακές παθήσεις, έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος.
Άτομα με υψηλή ή κυμαινόμενη αρτηριακή πίεση, καθώς και με τάση για ημικρανίες ή σπασμωδική αγγειοσύσπαση (αγγειόσπασμος), έχουν επίσης κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση.
Η Υψηλή μυωπία ή υπερμετρωπία όπως και άτομα με λεπτότερο κερατοειδή διατρέχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν γλαυκώμα.
Τέλος η μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών φαρμάκων ή δευτερογενείς παράγοντες όπως τραύμα, φλεγμονή, σημαντική στένωση των καροτίδων κ.α. Μπορούν επίσης να αποτελέσουν αιτία εμφάνισης γλαυκώματος.
Πρέπει να τονιστεί ότι η παρουσία ενός ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου δεν συνεπάγεται την ανάπτυξη γλαυκώματος. Αντίθετα, άτομα και χωρίς προφανείς παράγοντες κινδύνου μπορούν να αναπτύξουν την πάθηση.
Τι συμπτώματα εμφανίζονται στο γλαύκωμα;
Στο αρχικό στάδιο το γλαύκωμα είναι ασυμπτωματικό. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο με θόλωση της όρασης και μείωσης του οπτικού πεδιού.
Ανάλογα με τον τύπο του γλαυκώματος διαφοροποιούνται και τα συμπτώματα.
Στο γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας ή φυσιολογικής πίεσης δεν υπάρχει πόνος ή ενόχληση, αλλά προκαλεί αργή και συχνά απαρατήρητη απώλεια της περιφερειακής όρασης.
Αντίθετα στο γλαύκωμα κλειστής γωνίας μπορεί να εμφανιστεί κεφαλαλγία, μονόπλευρος έντονος πόνος, ναυτία, ξαφνική θόλωση της όρασης, εμφάνιση χρωματιστών δακτυλίων γύρω από σημειακές πηγές φωτός και κοκκίνισμα του ματιού, περίπτωση που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Μόνο οι τακτικοι προληπτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι, ανεξαρτήτως αν έχουν παράγοντες κινδύνου ή όχι, μπορούν να συμβάλουν στην έγκαιρη διάγνωση και άμεση έναρξη της θεραπείας, καθώς μόνο ο οφθαμίατρος μπορεί με τον έλεγχο στη σχισμοειδή λυχνία, την τονομέτρηση (μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης), και τον έλεγχο του οπτικού νεύρου μέσω της βυθοσκόπησης να διαγνώσει ένα γλαύκωμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να διενεργηθούν επιπρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις όπως η οπτική τομογραφία μέτρησης του πάχους των οπτικών ινών, τα οπτικά πεδία κ.α.
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.Ο πιο σίγουρος τρόπος για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι ο ετήσιος τακτικός οφθαλμολογικός έλεγχος.
Η Θεραπεία αποσκοπεί κυρίως στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης είτε με συντηρητική αγωγή (σταγόνες) ή με Laser ή με χειρουργική προσέγγιση.
Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα του γλαυκώματος, καθώς και από μεμονωμένους παράγοντες όπως η συνολική υγεία και η ανταπόκριση στη θεραπεία.
Συνήθως, συνταγογραφούνται πρώτα οφθαλμικές σταγόνες και όταν οι οφθαλμικές σταγόνες από μόνες τους είναι ανεπαρκείς υπάρχει η θεραπεία με λέιζερ. Είτε η
Επιλεκτική Τραμπεκουλοπλαστική με Λέιζερ (SLT) η οποία βελτιώνει την παροχέτευση του υδατοειδούς υγρού.
Σε πιο σοβαρά γλαυκώματα με αυξημένες πιέσεις και χωρίς ανταπόκριση στις τοπικές θεραπείες, τότε συστήνεται η χειρουργική επέμβαση είτε με Εμφυτεύσιμες συσκευές (όπως το iStent), με Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική Γλαυκώματος (MIGS) ή με Τραβεκουλεκτομή.
Στα άτομα με γλαύκωμα απαιτείται συνεχής παρακολούθηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, εξετάσεις οπτικού πεδίου και αξιολογήσεις του οπτικού νεύρου.
Είναι σημαντικό να ακολουθείται το πλάνο θεραπείας, να υπάρχει συμμόρφωση με τα φάρμακα και τις τροποποιήσεις του τρόπου ζωής, όπως η αποφυγή του καπνίσματος και σε περίπτωση δευτερογενούς γλαυκώματος (π.χ. διαβήτης, φλεγμονή κ.ά.) συνιστάται η θεραπεία της υποκείμενης νόσου.
Πίνακας Περιεχομένων
Σχετικά Άρθρα
Επικοινωνία
Κάντε το πρώτο βήμα
για την υγεία των
ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.
Το γλαύκωμα είναι μια ομάδα οφθαλμικών παθήσεων που βλάπτουν το οπτικό νεύρο, το οποίο φέρει την ευθύνη της μεταφοράς των εικόνων στον εγκέφαλο, προκαλώντας αλλοιώσεις- καταστροφές των ευαίσθητων κυττάρων του αμφιβληστροειδή χιτώνα. Αυτό έχει ως συνέπεια απώλειες στο οπτικό πεδίο.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι γλαυκώματος, ο καθένας με ξεχωριστά ανατομικά χαρακτηριστικά. Οι δύο κύριες κατηγορίες είναι το γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας και το γλαύκωμα κλειστής γωνίας.
Το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας είναι ο πιο κοινός τύπος γλαυκώματος. Σε αυτό, η γωνία παροχέτευσης του οφθαλμού είναι οφθαλμοσκοπικά ανοιχτή, αλλά το υδατοειδές υγρό (το υγρό μέσα στον οφθαλμό) δεν παροχετεύεται σωστά, οδηγώντας σε αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση (ΕΟΠ).
Στο γλαύκωμα φυσιολογικής πίεσης, η γωνία παροχέτευσης του οφθαλμού είναι οφθαλμοσκοπικά ανοιχτή, παροχετεύεται το υδατοειδές υγρό, η ενδοφθάλμια πίεση παρατηρείται φυσιολογική, ωστόσο προκαλείται βλάβη στο οπτικό νεύρο.
Η ακριβής αιτία δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή, αλλά παράγοντες όπως οι αυξομειώσεις της αρτηριακής πίεσης, η νυχτερινή υπόταση, η αγγειακή δυσλειτουργία, η μειωμένη ροή αίματος στο οπτικό νεύρο καθώς και ατομικές ιδιαιτερότητες μπορεί να παίζουν ρόλο.
Το οξύ γλαύκωμα κλειστής γωνίας πρόκειται για μία επείγουσα ιατρική κατάσταση. Εμφανίζεται όταν η γωνία παροχέτευσης του ματιού μπλοκάρεται/ κλείνει ξαφνικά, προκαλώντας ταχεία αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν έντονο πόνο στα μάτια, πονοκέφαλο, ναυτία και ξαφνική απώλεια όρασης.
Το χρόνιο γλαύκωμα κλειστής γωνίας αποτελεί μια λιγότερο οξεία μορφή γλαυκώματος κλειστής γωνίας, που χαρακτηρίζεται από περιοδική αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης κυρίως τις απογευματινές/ βραδινές ώρες όταν και διαστέλλεται περισσότερο η κόρη του οφθαλμού και κλείνει η γωνία παροχέτευσης για μικρό χρονικό διάστημα.
Υπάρχουν και δευτεροπαθείς αιτίες γλαυκώματος όπως το
Ψευδοαποφολιδωτικό (PEX) γλαύκωμα. Σε αυτόν τον τύπο εναποτίθεται (αποφολιδωτικό) υλικό στο φακό, στη γωνία παροχέτευσης και σε άλλες δομές στο μάτι και μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.
Στο μελαγχρωστικό γλαύκωμα, κόκκοι χρωστικής από την ίριδα, διασκορπίζονται στο υδατοειδές υγρό του οφθαλμού, μπλοκάροντας την κυκλοφορία του υγρού, οδηγώντας σε αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση.
Φακομορφικό γλαύκωμα, όπου ο θολός φακός του οφθαλμού, γνωστός και ως καταρράκτης, πιέζει την ίριδα και κλείνει την γωνία παροχέτευσης οδηγώντας σε αυξομειώσεις της πίεσης.
Ένας σπάνιος τύπος γλαυκώματος είναι το πρωτοπαθές συγγενές γλαύκωμα, το οποίο υπάρχει από τη γέννηση και συνήθως οφείλεται σε αναπτυξιακό πρόβλημα στο σύστημα παροχέτευσης του ματιού.
Το νεοαγγειακό γλαύκωμα σχετίζεται με την ανάπτυξη μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων (Νεοαγγείωση) στην ίριδα, που παρατηρείται συχνά σε καταστάσεις όπως σε προχωρημένη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια ή απόφραξη κεντρικής φλέβας ή ακόμα και σε στένωση της καροτίδας.
Το τραυματικό γλαύκωμα εμφανίζεται μετά από τραυματισμό στον οφθαλμό.
Μία επίσης σπάνια μορφή γλαυκώματος είναι το νεανικό γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας, που εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία και εξελίσσεται ταχύτερα από το πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ταξινόμηση του γλαυκώματος μπορεί να είναι περίπλοκη και ορισμένα άτομα μπορεί να έχουν χαρακτηριστικά περισσότερων του ενός τύπου. Ωστόσο, έχει σημασία η σωστή διάγνωση του τύπου γλαυκώματος που έχει ένα άτομο, καθώς επηρεάζει τη θεραπευτική προσέγγιση και την πρόγνωση.
Κάντε το πρώτο βήμα
για την υγεία των
ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.
Τις περισσότερες φορές ευθύνεται για την ανάπτυξη γλαυκώματος, η υψηλή ενδοφθάλμια πίεση, όπου διαταράσσεται η ισορροπία μεταξύ παραγωγής και παροχέτευσης του υδατοειδούς υγρού μέσα στο μάτι.
Ωστόσο, μπορεί να εμπλέκονται και άλλοι όχι ευκαταφρόνητοι παράγοντες όπως είναι:
Άτομα με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, ειδικά σε συγγενείς πρώτου βαθμού
Το γλαύκωμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, όμως ο κίνδυνος αυξάνεται σημαντικά μετά την ηλικία των 40 ετών.
Ορισμένες εθνοτικές ομάδες, ιδιαίτερα άτομα αφρικανικής, και ασιατικής καταγωγής, έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση για ορισμένους τύπους γλαυκώματος και μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο.
Ορισμένες μεταβολικές παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης ή και καρδιαγγειακές παθήσεις, έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης γλαυκώματος.
Άτομα με υψηλή ή κυμαινόμενη αρτηριακή πίεση, καθώς και με τάση για ημικρανίες ή σπασμωδική αγγειοσύσπαση (αγγειόσπασμος), έχουν επίσης κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση.
Η Υψηλή μυωπία ή υπερμετρωπία όπως και άτομα με λεπτότερο κερατοειδή διατρέχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν γλαυκώμα.
Τέλος η μακροχρόνια χρήση κορτικοστεροειδών φαρμάκων ή δευτερογενείς παράγοντες όπως τραύμα, φλεγμονή, σημαντική στένωση των καροτίδων κ.α. Μπορούν επίσης να αποτελέσουν αιτία εμφάνισης γλαυκώματος.
Πρέπει να τονιστεί ότι η παρουσία ενός ή περισσότερων παραγόντων κινδύνου δεν συνεπάγεται την ανάπτυξη γλαυκώματος. Αντίθετα, άτομα και χωρίς προφανείς παράγοντες κινδύνου μπορούν να αναπτύξουν την πάθηση.
Στο αρχικό στάδιο το γλαύκωμα είναι ασυμπτωματικό. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως σε προχωρημένο στάδιο με θόλωση της όρασης και μείωσης του οπτικού πεδιού.
Ανάλογα με τον τύπο του γλαυκώματος διαφοροποιούνται και τα συμπτώματα.
Στο γλαύκωμα ανοιχτής γωνίας ή φυσιολογικής πίεσης δεν υπάρχει πόνος ή ενόχληση, αλλά προκαλεί αργή και συχνά απαρατήρητη απώλεια της περιφερειακής όρασης.
Αντίθετα στο γλαύκωμα κλειστής γωνίας μπορεί να εμφανιστεί κεφαλαλγία, μονόπλευρος έντονος πόνος, ναυτία, ξαφνική θόλωση της όρασης, εμφάνιση χρωματιστών δακτυλίων γύρω από σημειακές πηγές φωτός και κοκκίνισμα του ματιού, περίπτωση που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Μόνο οι τακτικοι προληπτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι, ανεξαρτήτως αν έχουν παράγοντες κινδύνου ή όχι, μπορούν να συμβάλουν στην έγκαιρη διάγνωση και άμεση έναρξη της θεραπείας, καθώς μόνο ο οφθαμίατρος μπορεί με τον έλεγχο στη σχισμοειδή λυχνία, την τονομέτρηση (μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης), και τον έλεγχο του οπτικού νεύρου μέσω της βυθοσκόπησης να διαγνώσει ένα γλαύκωμα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να διενεργηθούν επιπρόσθετες διαγνωστικές εξετάσεις όπως η οπτική τομογραφία μέτρησης του πάχους των οπτικών ινών, τα οπτικά πεδία κ.α.
Κάντε το πρώτο βήμα
για την υγεία των
ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι ο ετήσιος τακτικός οφθαλμολογικός έλεγχος.
Η Θεραπεία αποσκοπεί κυρίως στη μείωση της ενδοφθάλμιας πίεσης είτε με συντηρητική αγωγή (σταγόνες) ή με Laser ή με χειρουργική προσέγγιση.
Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα του γλαυκώματος, καθώς και από μεμονωμένους παράγοντες όπως η συνολική υγεία και η ανταπόκριση στη θεραπεία.
Συνήθως, συνταγογραφούνται πρώτα οφθαλμικές σταγόνες και όταν οι οφθαλμικές σταγόνες από μόνες τους είναι ανεπαρκείς υπάρχει η θεραπεία με λέιζερ. Είτε η
Επιλεκτική Τραμπεκουλοπλαστική με Λέιζερ (SLT) η οποία βελτιώνει την παροχέτευση του υδατοειδούς υγρού.
Σε πιο σοβαρά γλαυκώματα με αυξημένες πιέσεις και χωρίς ανταπόκριση στις τοπικές θεραπείες, τότε συστήνεται η χειρουργική επέμβαση είτε με Εμφυτεύσιμες συσκευές (όπως το iStent), με Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική Γλαυκώματος (MIGS) ή με Τραβεκουλεκτομή.
Στα άτομα με γλαύκωμα απαιτείται συνεχής παρακολούθηση της ενδοφθάλμιας πίεσης, εξετάσεις οπτικού πεδίου και αξιολογήσεις του οπτικού νεύρου.
Είναι σημαντικό να ακολουθείται το πλάνο θεραπείας, να υπάρχει συμμόρφωση με τα φάρμακα και τις τροποποιήσεις του τρόπου ζωής, όπως η αποφυγή του καπνίσματος και σε περίπτωση δευτερογενούς γλαυκώματος (π.χ. διαβήτης, φλεγμονή κ.ά.) συνιστάται η θεραπεία της υποκείμενης νόσου.
Σχετικά Άρθρα
Επικοινωνία
Κάντε το πρώτο βήμα για την υγεία των ματιών σας
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον Ιατρό.